انیشتنیم :
این عنصر توسط Argonne / Los Alamos / Uofcalif و در سال 1925 در آمریکا کشف شد . نام این عنصر به افتخار آلبرت انیشتین روی آن نهاده شده است .
انیشتنیم (آلبرت اینشتین)، هفتمین عنصرسری آکتینیدهاست که دارای عدد اتمی بیشتر از اورانیم می باشد و توسط گیویرسو و همکارانش دردسامبر سال 1952 در برکلی و در نخاله های نخستین انفجار بزرگ ترمو نوکلیر شناسایی شد که این انفجار در نوامبر سال 1952 در اقیانوس آرام انجام شد. در این انفجارایزوتوپ 20 روزه اینشتینیم 253 تولید شد.
در سال 1961، به منظور جدا کردن مقدار ماکروسکوپی اینشتینیم 253، مقدار کافی از آن تولید شد. وزن این نمونه حدود 0.01 میلی گرم بود و وزن آن با استفاده از تعادل مغناطیسی اندازه گیری شد. اینشتینیم 253 تولید شده برای تولید مندلویم (عنصر 101) مورد استفاده قرار گرفت. در آزمایشگاه ملی اواک ریج، با تابش یک کیلوگرم پلوتونیم 239 در یک راکتور و ظرف چند سال، 3 میلی گرم اینشتینیم تولید شد که این کار به منظور تولید پلوتونیم 242 انجام شده بود و پلوتونیم 242 را به صورت قرصهای از اکسید پلوتونیم و پودر آلومینیم در آورده بود و در سال اولیه تابش، این قرصها را درون میله ای در ساوانا ریور پلنت می گذاشت و تابش هدف در چهار ماه بعد در HFIR(راکتور ایزوتوپی جریان بالا) قرار می داد. سپس این نمونه ها برای جدایش شیمیایی اینشتینیم از کالیفرنیم برداشته می شدند.
در حال حاضر 14 ایزوتوپ اینشتینیم شناسایی شده اند. اینشتینیم 254، بیشترین نیمه عمر را دارد (275 روز).
مطالعاتی که با استفاده از اینشتینیم 253 انجام شده نشان می دهد که اینشتینیم دارای ویژگیهای شیمیایی عنصر سنگین و سه ظرفیتی آکتینید را دارد
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
